Domme pedofiel versus slimme pedofiel

Als je het hebt over zedendelicten, dan lijkt dit erg veel op de eerder aangehaalde metafoor van de auto, waarbij het steeds ging over de battle tussen de rem en de aandrijfwielen. In dit geval zijn de aandrijfwielen de pedofiele drang uit het limbisch systeem. De rem is ons bewustzijn, ten dele gehuisvest in onze prefrontale cortex, die de drang zou moeten onderdrukken.

Voor een pedofiel die niet al te snugger is, ´hebben we meer begrip´ dan voor ééntje die slimmer is en zijn vergrijpen heel gehaaid en in het geniep weet te plannen. Maar hoe zit dat als we er volgens de theorie dit boek naar kijken:

1)      Een domme pedo die zich aan een kind vergrepen heeft: Bij een pedofiel huist er in een deel van de hersenen een drang om al dan niet fysiek contact met kinderen te hebben. Van een pedofiel met een niet al te hoog IQ wordt (i.i.g. in Nederland) tegenwoordig redelijk algemeen aangenomen dat deze persoon ´ziek´ is (of in ieder geval afwijkend is ten opzichte van ´normaal´). Er wordt dan best algemeen geaccepteerd dat, hoe erg het ook is voor de jonge slachtoffertjes, deze persoon er eigenlijk niet al te veel aan kan doen dat hij doet wat hij doet. Behalve deze persoon voor altijd weg te houden bij kinderen, begrijpen al best veel mensen dat vergelding niet heel erg op zijn plaats is. Als dit beperkte geestesvermogen ook nog eens door het Pieter Baan centrum bevestigd wordt, dan valt de vergeldingspijler onder het strafrecht, geheel of gedeeltelijk weg waardoor de straf aanzienlijk minder wordt. Wel volgt er dan TBS, wat ook lang kan duren. Dat een dader onderzoek door het PBC mag weigeren (om TBS te voorkomen) laat ik hier even buiten beschouwing, al durf ik best te zeggen dat ik dat, met de beperkte kennis die ik ervan heb, niet goed vind. Dat onderzoek moet gewoon plaatsvinden lijkt mij, egaal wat de verdachte daarvan vindt. Maar zoals gezegd is er voor deze pedofiel nog wel enig begrip.

2)      Een ´slimme´ pedo die zich aan een kind vergrepen heeft: Heel anders wordt het echter, als deze pedofiel ´de pech heeft´ dat hij er behoorlijk intelligent bij is maar dat zijn pedofiele drang toch wint. Bij deze persoon geeft ook de ´pedodrang´ uit zijn limbisch systeem de uiteindelijke doorslag om te doen wat hij doet, maar bij hem speelt er meer. Als ook in dit brein ´de rem´ het aflegt tegen de pedodrang, dan heeft dit brein door een hoger IQ, ook nog eens de mogelijkheid om zijn pedodrang veel beter verborgen te houden voor de buitenwereld. En heeft dit brein ook de mogelijkheid om alles veel beter te plannen. Als zo iemand tegen de lamp loopt, dan komt dit komt allemaal erg bewust en gepland op ons over waardoor we voor deze pedofiel ´veel minder begrip´ zullen hebben als voor degene met een lager IQ. En ook het PBC zal meer bewustzijn en keuzevrijheid overeind houden (ofwel zal minder ontoerekeningsvatbaarheid vaststellen). En dus zal de rechter naast eventuele TBS, een stevigere vergeldingsstraf op moeten leggen dan bij de domme pedofiel het geval was.

Net als bij de ´domme pedo´ heeft van de vele touwtrekkers in het brein van deze man, ´de verkeerde touwtrekker´ nu eenmaal gewonnen. Maar hier heeft ´de verkeerde touwtrekker´ ook nog eens gebruik kunnen maken van een goede ´processor´ om zich heen. Dat is in feite het enige verschil. Maar uiteraard heeft ook deze ´slimme pedo´ er net zo weinig voor gekozen om een brein te krijgen wat zich graag aan kinderen vergrijpt, als de ´domme pedo´. Beide hebben ze nu eenmaal een brein waarin ´het pedodeel´ de overhand heeft op het deel wat deze drang dient te onderdrukken.